یک گروه از بندپایان هستند.دارای ۵۲ هزار گونه شناخته شده است و بیشتر به عنوان یک ابرشاخه شناخته می‌شود. آنها خانواده‌های گوناگونی را مانند: خرچنگهای دریایی، خرچنگ‌های خشکی، میگو و نوعی صدف دارند. بیشین آنها دریازی هستند در هر دو محیط زیست آبهای شیرین و اقیانوس زندگی می‌کنند.اما تعداد کمی از آنها در محیط خاکی زندگی می‌کنند. بیشینشان متحرک هستند و خود مختار حرکت می‌کنند. در عین حال گونه‌های اندکی وجود دارند که انگل هستند و به میزبان چسبیده هستند.این گروه از سر به میزبان میچسبند. سخت پوستان از بدن سه بخشی تشکیل شده ند.سر، سینه و شکم. سر دوجفت آنتن یک جفت چشم مرکب و سه جفت قسمت دهانی. سینه و سر حمل می‌کنند تعدادی از ضمایم فرعی را که شامل آبشش و انتهای دم می‌شود. سخت‌پوستان کوچک به وسیله انتشار تنفس می‌کنند. سخت‌پوستان بزرگ‌تر دارای آبشش هستند.هر دو سیستم تنفسی از دوره کامبرین میانی آغاز به کار کرده اند. در اشتراک با بندپایان، سخت پوستان دارای اسکلت بیرونی سختی هستند که باید برای رشد جانور انداخته شود. اسکلتهای بیرونی جانور ممکن است که با هم ترکیب شوند و این نکته قابل توجهی برای چگونگی پدید آمدن سپر کلفت شکمی بسیاری از سخت پوستان است.زواید سخت‌پوستان دو شاخه هستند این شامل دومین جفت آنتن است اما جفت نخست تک شاخه است. با این که بعضیشان دوجنسی هستند . بیشینه سخت‌پوستان جنس‌های جدا از هم هستند که به وسیله ضمایمی که روی شکمشان که شناپا (pleopods) نام دارند برجسته می‌شوند.اولین و در پاره اوقات دومین پلی پدز تخصص یافته اند برای جنس نر برای جابجایی اسپرم. بسیاری از سخت‌پوستان وجود جفت خود را حس می‌کنند و به آب برمیگردند برای رهانیدن تخمها.پوسته سخت پوستان از جنس کلسیم کبنات است .

فیزیک پزشکی نام یک رشته کاربردی^[۱] در علوم پایه پزشکی است که مفاهیم و کاربرد مجموعه علوم فیزیک را در تشخیص و درمان پزشکی بررسی می‌کند.^[۲][۳][۴]

این شاخه از دانش، علوم پرتودرمانی، محافظت از پرتو، پرتوشناسی تشخیصی (و زیرشاخه‌های آن همانند سی تی اسکن، ام آر آی، پت اسکن، و غیره)، و پزشکی هسته‌ای را در بر می‌گیرد،^[۵] اما از نظر حرفه و پیشه از مهندسی پزشکی و بیوفیزیک مستقل است. تحصیلکردگان و دانش‌آموختگان این شاخهٔ علمی در خدمات بالینی در مراکز درمانی، کنترل کیفیت و محافظت از تشعشع، پژوهش و توسعه، و فعالیت‌های دانشگاهی (همانند آموزش رزیدنت‌های پزشکی) به کار مشغول می‌شوند.^[۵] رشد فیزیک پزشکی و زیرشاخه های آن در سالهای اخیر با سیر صعودی روبرو بوده است. بطور نمونه تصویربرداری مولکولی که یکی از زیرشاخه‌های فرعی این رشته‌است، امروزه به تنهایی یک صنعت پنج میلیارد دلاری است.^[۶]

حرفه فیزیک پزشکی بصورت فعلی، ریشه در سال‌های پایانی قرن نوزدهم و کشف رادیواکتیویته و پرتوهای یونیزان دارد. به ویژه، سه جایزه نوبل به سال‌های ۱۹۰۱ (فیزیک)، ۱۹۵۲ (فیزیک)، و ۱۹۴۳ (شیمی) تاثیر مستقیمی در پیدایش این شاخه از دانش داشتند، در حالیکه از سوی دیگر، فیزیک پزشکی به نوبهٔ خود مسبب سه جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی به سال‌های ۱۹۷۹، ۱۹۷۷، و ۲۰۰۳ گردیده‌است.^[۷]

در ایران نیز در همان بدو تاسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳، تدریس این دانش توسط متخصصین ایرانی در کشور آغاز گشت.^[۸] تربیت نیروی متخصص فیزیکدان پزشکی مستلزم تحصیلات فراتر از کارشناسی است.^[۹] در ایران این رشته هنوز یک رشته نوپاست، ولی با این حال همانند سایر کشورها در حال گسترش و فعالیت است.

امروزه بیش از ۱۸٬۰۰۰ فیزیکدان پزشکی بطور رسمی در سرتاسر جهان مشغول به کار هستند، و در حالی که بطور سنتی فیزیک رشته‌ای تحت تسلط مردان بوده‌است، زنان موفقی نیز توانسته‌اند در فیزیک پزشکی موفقیت‌های چشمگیری را به نام خود ثبت کنند.^[۱۰] بطور مثال، از میان افرادی که برای به رسمیت شناخته شدن این رشته درسازمان بین المللی کار زحمت فراوان کشیدند می‌توان اعظم نیرومند-راد از دانشگاه جرجتاون را نام برد.^[۱۱]